De officier van justitie vindt dat de 83-jarige man uit Doorn die vorig jaar zijn 86-jarige vrouw om het leven bracht, gevangenisstraf moet krijgen. Zij eiste vandaag voor de rechtbank in Utrecht vijf jaar. Zij acht bewezen dat de man zijn vrouw heeft vermoord.
Op zaterdag 19 oktober 2013 belde de verdachte even voor twee uur ’s middags de politie en meldde dat hij zijn vrouw om het leven had gebracht. Toen de politie arriveerde, lag de vrouw op de grond met een riem strak om haar nek gebonden. Op dat moment was zij nog in leven. Drie dagen later is zij in het ziekenhuis overleden nadat haar situatie uitzichtloos bleek en de behandeling werd gestaakt.
De man verklaarde vanaf zijn eerste verhoor steeds bewust te hebben gehandeld. Hij heeft uitgebreid verklaard hoe hij zijn vrouw om het leven heeft gebracht: hij heeft haar eerst ten val gebracht, daarna haar keel dicht gedrukt en ten slotte een riem strak om haar nek aangetrokken. De totale duur van zijn handelen was zo lang dat hij tot inkeer had kunnen komen. ‘Hij heeft niet gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling,‘ zei de officier van justitie. Verdachte heeft bij de politie meerdere keren verklaard dat hij al voor 19 oktober met het idee rondliep om zijn vrouw om het leven te brengen door middel van verwurging, wat wordt bevestigd door een getuige waarmee hij hierover gesproken zou hebben. Tegen diezelfde getuige heeft het slachtoffer aangegeven dat haar man kort daarvoor woedeaanvallen had en haar bedreigde, ze was bang voor hem.
Volgens verklaringen van de verdachte kon hij het niet langer aanzien zijn vrouw te zien lijden; zij had de ziekte van Parkinson en had daardoor meerdere malen per dag en ook ’s nachts aanvallen van heftig schudden en trillen. Ook leed de vrouw aan beginnende dementie. Zij was echter niet terminaal ziek en uit niets is gebleken dat zij niet meer wilde leven.
De verdachte en zijn vrouw hebben via diverse instellingen informatie ingewonnen over eventuele opname of dagbesteding in een verzorgingshuis, maar zij wilde niet opgenomen worden en hij legde zich daarbij neer. Volgens de officier waren er meerdere opties waar verdachte voor had kunnen en moeten kiezen. Zij vond het onacceptabel dat je als mantelzorger, wanneer je de zorg niet meer aankunt, op deze manier beslist over leven en dood.
De officier gaf aan dat zij kennis heeft genomen van de verklaringen van familie, vrienden en kennissen van de verdachte. Zij hebben de man beschreven als lief en zorgzaam en hebben hem steeds vermoeider zien worden. Ook noemen zij het tragisch dat hij tot zijn daad is gekomen en vinden dat hij geen straf verdient.
De officier gaf aan hun zienswijze te begrijpen, maar niet te delen en vindt een gevangenisstraf recht doen aan het leven van het slachtoffer. In de eis is naast de ernst van het feit, rekening gehouden met het blanco strafblad, de leeftijd van verdachte en de persoon zoals hij wordt omschreven door familie, vrienden en kennissen.
