Per week zijn er gemiddeld drie meldingen van anti-homogeweld. Dat blijkt uit het rapport Anti-homogeweld in Nederland, dat de politie onlangs publiceerde. Daarmee is er voor het eerst een landelijk beeld van de aard en omvang van geweld tegen homoseksuelen. Het rapport ‘Anti-homogeweld in Nederland’ kijkt naar registraties tussen 1 januari 2009 en september 2013. In die periode waren er 769 registraties van geweld tegen homoseksuelen: een gemiddelde van 3 meldingen per week. Circa 60 procent van alle registraties komt uit Amsterdam. Dat komt mede doordat de hoofdstedelijke politie meer inspanningen verricht om geweld tegen LHBT’ers (Lesbiennes, Homoseksuelen, Biseksuelen en Transgenders) te registreren.
Nulmeting
Het onderzoek toont over de meetperiode geen toename of afname van homogerelateerd geweld. Vergeleken met de geregistreerde incidenten van racistisch geweld (o.a. ras, huidskleur, afkomst) ligt het aantal incidenten op grond van seksuele voorkeur zelfs lager. Of dat een trend is moet blijken. Het rapport is een nulmeting, stelt Wietse van der Schaaf, van de afdeling Analyse en Onderzoek van de Landelijke Eenheid (voorheen KLPD). ‘Het is de eerste keer dat de politie overzicht biedt van wat er landelijk op dit thema speelt. Mogelijk vindt er aan de hand van dit onderzoek jaarlijks een meting plaats, op basis waarvan we als politie meer gegronde uitspraken kunnen doen.’
Verder onderzoek
Ook Herman Renes, beleidsadviseur van het Landelijk ExpertiseCentrum Diversiteit, is blij dat er nu cijfers zijn over deze geweldsdelicten. ‘Het is een goede basis voor verder onderzoek.’ Betere registratie van discriminatie hoort daar ook in thuis volgens de adviseur. ‘Geweld tegen homoseksuelen is strikt gezien discriminatie’, aldus Renes.
Landelijke uniformiteit
In het rapport is er naast het aantal registraties ook aandacht voor geografische spreiding, soorten delicten, slachtofferanalyse en daderanalyse. De onderzoekers wilden een zo compleet mogelijk beeld geven. Toch is het aannemelijk dat er meer incidenten zijn. Niet alle incidenten worden als anti-homogeweld geregistreerd, weet Van der Schaaf. ‘Het ontbreekt nog aan landelijke uniformiteit. Mogelijk kunnen we het Amsterdamse voorbeeld volgen, waar ze geweld tegen homoseksuelen nauwkeurig registreren.’
Wat ook speelt is dat er altijd slachtoffers zijn die besluiten om toch geen melding of aangifte te doen. ‘Dat kan gevolgen hebben voor de opvang van het slachtoffer’, aldus Van der Schaaf. ‘Ook kan het uitblijven van aangiftes het beeld van deze problematiek vertekenen. Het blijft dan ook nodig om geweldincidenten te melden!’
