Nederland blijft zich internationaal actief inzetten voor nucleaire ontwapening en non-proliferatie. In de complexe en langdurige onderhandelingen hierover wil Nederland, net als de afgelopen decennia, een constructieve rol blijven spelen. Dit schrijft minister Timmermans (Buitenlandse Zaken) mede namens minister Hennis-Plasschaert (Defensie) aan de Kamer.
In de Internationale Veiligheidsstrategie ‘Veilige wereld, veilig Nederland’ die het kabinet in juni presenteerde, staat (nucleaire) ontwapening vermeld als één van de beleidsaccenten. Het kabinet zet nu uiteen hoe Nederland wil bijdragen aan het bereiken van het einddoel: Global Zero, een wereld zonder kernwapens.
Nederland streeft dit ideaal van nucleaire ontwapening en non-proliferatie na langs vier lijnen: bevorderen van de internationale rechtsorde; voorkomen van nucleair terrorisme; betere naleving en handhaving van internationale normen en regelgeving; en bevorderen van internationale onderhandelingen op het gebied van ontwapening en non-proliferatie.
Minister Timmermans stelde vermindering van de in Europa geplaatste niet-strategische nucleaire wapens in september aan de orde in een onderhoud met zijn Amerikaanse collega Kerry. Nederland steunt het initiatief van president Obama voor nieuwe afspraken met Rusland over nucleaire ontwapening. Onderdeel van deze nieuwe afspraken zou een forse reductie van het aantal kernwapens in Europa moeten zijn. Het Nederlandse streven blijft gericht op de verwijdering van alle tactische nucleaire wapens uit heel Europa, inclusief Rusland. De VS en Nederland kwamen tot de gezamenlijke conclusie dat wederzijdse vooruitgang in de onderhandelingen met Rusland én overeenstemming binnen het bondgenootschap nodig zijn om verdere stappen op het gebied van deze wapens te kunnen zetten.
In de Kamerbrief schrijft Timmermans dat sinds het einde van de Koude Oorlog op het gebied van ontwapening en non-proliferatie veel voortuitgang is geboekt. Toch, stelt hij, is er geen enkele aanleiding tot zelfgenoegzaamheid: ‘Het aantal uitdagingen waarvoor de wereld zich op dit gebied gesteld ziet is enorm en zal ook de komende decennia onze aandacht eisen.’
