De advocaat-generaal (OM) in Den Haag heeft vandaag in hoger beroep 25 jaar cel en TBS met dwangverpleging geëist tegen de man die zich in de visie van het OM schuldig heeft gemaakt aan de gekwalificeerde doodslag op de in 2010 verdwenen Farida Zargar en op Nanda Kerklaan op 28 januari 2010 en van een poging gekwalificeerde doodslag op een Poolse man op 24 maart 2011. Verder wordt de man nog verdacht van straatroven, bedreiging en het bezit van kinderporno.
Farida Zargar verdween in augustus van 2010 spoorloos. Ruim een jaar lang werd intensief naar haar gezocht omdat bij de politie vrijwel meteen het gevoel ontstond dat deze jonge vrouw ,,geen gewone wegloper” was. Na ruim een jaar kwam duidelijkheid nadat Patrick S. en medeverdachte Timothy S. werden aangehouden voor een straatroof. Bij de doorzoeking in de woning van Patrick S. vond de politie onder andere de tas van Farida. Uiteindelijk wees de verdachte de plaats waar hij haar had begraven in het Spijkenisser Mallebos aan. In hoger beroep verklaarde verdachte dat hij liep te rennen door het bos met een speer en een mes in zijn hand, en dat hij plotseling tegenover Farida kwam te staan die daar liep. Zij schrok, deed een stap voren en liep tegen hem aan. Hij viel achterover en had terwijl Farida boven op hem lag, rollend over de grond, mogelijk gestoken met het mes. Op een gegeven moment voelde hij haar verslappen en is hij onder haar vandaan gekropen. Vervolgens heeft hij haar onder takken en bladeren verborgen. Het OM vindt deze verklaring op zichzelf al niet aannemelijk en ook omdat deze moeilijk te rijmen valt met andere feiten in het dossier.
Gaande het onderzoek, en vooral omdat de verdachte er zelf tegen zijn zus over begon, kreeg het politieteam de indruk dat de man verantwoordelijk was voor nog een levensdelict. Na onderzoek kon dat eigenlijk alleen gaan over de dood van de 43-jarige Nanda Kerklaan op 28 januari 2010. Zij werd toen gevonden in een sloot langs de Malledijk in Spijkenisse. Destijds werd niet duidelijk of de vrouw slachtoffer was van een ongeval of een misdrijf. De advocaat-generaal vindt dat er voldoende bewijs in het dossier aanwezig is om te stellen dat Patrick S., samen met een ander, de vrouw bij een beroving zo ernstig verwondde dat ze enkele dagen later overleed. De verklaring die verdachte hierover aflegt in hoger beroep past in het geheel niet bij de aangetroffen sporen op de plaats delict en feiten in het dossier.
Ook waren de twee, in de visie van het OM, betrokken bij de poging tot levensberoving van een Poolse werknemer in maart 2011. Die werd destijds zwaar gewond op straat gevonden. In de woning van verdachten werden spullen van de man gevonden. De Pool liep onherstelbaar hersenletsel op.
Het OM vindt dat Patrick S. zich schuldig heeft gemaakt aan twee maal gekwalificeerde doodslag op Farida Zargar en Nanda Kerklaan en eenmaal een poging daartoe op de Poolse man. Gekwalificeerde doodslag houdt in dat de levensberovingen zijn gepleegd om de uitvoering van de diefstal met geweld te vergemakkelijken of de kans op betrapping te verkleinen. De maximumstraf die op gekwalificeerde doodslag staat is levenslang.
In de hoger beroepsprocedure is verdachte wederom voor onderzoek geplaatst in het Pieter Baan Centrum. Eerder was hij ook al in het PBC geplaatst maar heeft hij beperkt meegewerkt. In hoger beroep heeft hij wel meegewerkt en is hij uitgebreid onderzocht. Uit de rapportages blijkt dat hij lijdt aan een psychische stoornis en dat deze stoornis gedeeltelijk doorwerkte in zijn handelen. Door de deskundigen wordt TBS met dwangverpleging geadviseerd. Dit advies neemt de advocaat-generaal over. “De veiligheid van anderen en van de samenleving eist het opleggen van deze maatregel”, aldus de advocaat-generaal op de zitting. Het OM ziet daarom in hoger beroep af van de eis van levenslang.
Het OM vindt dat naast oplegging van TBS met dwangverpleging een zeer lange celstraf recht doet aan de ernst van de feiten. “Verdachte heeft in 2010 binnen het tijdsbestek van een jaar twee keer om een paar kleinigheden een vrouw van het leven beroofd. Het leven is het kostbaarste dat een mens bezit. Nabestaanden missen hun dierbaren in de wetenschap dat deze door geweld om het leven gekomen zijn en dat tekent zwaar. Daarbij is ook moeilijk te accepteren dat tot op de dag van vandaag de waarheid hoe beide vrouwen om het leven zijn gekomen niet helemaal duidelijk is geworden omdat verdachte niet naar waarheid verklaart. Ook andere slachtoffers die hij sindsdien heeft gemaakt, kampen fors met de gevolgen van zijn daden. Verdachte heeft er weinig blijk van gegeven dat hij beseft wat hij heeft aangericht. Eerst niet door jarenlang te zwijgen ondanks dat hij wist dat de politie de zaken niet tot klaarheid kon brengen. Ook in hoger beroep niet omdat hij weer een bizar verhaal op tafel legt. Uit verklaringen van medegedetineerden blijkt dat verdachte ook trots lijkt te zijn op hetgeen hij heeft gedaan, en dat hij prat gaat op het plegen van de perfecte moord en in dat kader adviezen en tips geeft. Er zijn grote zorgen over de veiligheid van de samenleving en over hoe verdachte ooit zal terugkeren in de samenleving. De geëiste straf is passend en geboden om de samenleving het vertrouwen te geven dat verdachte afgerekend wordt op zijn daden en niet onbehandeld zal terugkeren in deze samenleving”, aldus de advocaat-generaal.
De rechtbank veroordeelde de verdachte tot een levenslange gevangenisstraf. De verdachte stelde hoger beroep in.
