De 52-jarige man uit Landgraaf die een redactrice en een verslaggeefster Dione de Graaff veelvuldig stalkte en deze laatste ook bedreigde, moet als het aan de officier van justitie ligt de maatregel tbs met dwangverpleging opgelegd krijgen.
In de periode april 2013 tot juli 2014 stuurde de man de verslaggeefster veelvuldig mailberichten waarin hij deed alsof ze een relatie hadden. De frequentie hiervan nam toe. In totaal stuurde hij 124 berichten; op 5 juli 2014 stuurde hij haar 28 berichten. Hij probeerde afspraken met haar te maken en reed twee maal ook daadwerkelijk vanuit zijn woonplaats naar het Mediapark in Hilversum. Op 5 juli van dit jaar stuurde hij een bericht waarin hij haar bedreigde. Daarop werd hij aangehouden. De redactrice van een dagblad stuurde hij in 2014 geregeld mailberichten en ‘liefdesbrieven’. Hij ging hier ook mee door toen hij was aangehouden, waarna zijn post in het Huis van Bewaring is onderschept.
Volgens de gedragsdeskundigen lijdt de man aan een waanstoornis en is hun advies hem volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren. Hij is ervan overtuigd dat Dione de Graaff zijn berichten in haar oortje krijgt en dat zij hem via televisie uitzendingen signalen en boodschappen stuurt. Zolang hij die krijgt, is hij niet van plan om te stoppen. Bovendien dreigen zijn wanen zich uit te breiden naar andere personen. Hij wordt beheerst door deze waanstoornis, heeft geen inzicht noch in zijn eigen ziekte noch in wat hij aanricht met zijn handelen. Zonder behandeling zal hij er niet mee stoppen en is er gevaar te duchten, zo is de inschatting van de deskundigen.
Behandeling in een psychiatrisch ziekenhuis achten de deskundigen niet toereikend: de man staat niet open voor behandeling, de maximale behandelingsduur van een jaar en de beveiligingsmogelijkheden lijken in zijn geval niet voldoende. Alles afwegende vindt de officier van justitie het nodig dat de man de maatregel tbs met dwangverpleging krijgt opgelegd. Hoewel het niet vaak voorkomt dat zo’n zware maatregel wordt opgelegd voor feiten van deze aard, is dit de enige afdoende manier om de aangeefsters en mogelijk nieuwe slachtoffers – maar ook de verdachte tegen zichzelf – te beschermen.
