Was afgelopen week aan het zappen en landde volkomen onverwacht bij de VPRO op Nederland 3. En dan midden in een schaamlip-reconstructie scene. Tenminste, dat werd mij snel duidelijk want ik zag namelijk de langsflitsende beelden en vernam het alles verklarende commentaar. Nu zit ik niet echt te wachten op een snijscene, en zeker niet zo één, ware het niet dat het hier een patiënte betrof die ik herkende. Voor de duidelijkheid: van gezicht. Een stadsgenote. En dat is best heel bijzonder. Ten eerste omdat onze stad niet echt veel op TV komt, ten tweede vanwege het feit dat er dan ook nog een bekende in beeld loopt en ten derde vanwege de ingreep die je nu niet bepaald elke dag op TV ziet…
Het bleek ook inderdaad een bijzondere ingreep. “Valt onder de cosmetische aanpassingen”, verklaarde de stem, “die moet je overigens zelf betalen”. Mevrouw had er negenhonderd euro voor neergeteld. Ook haar partner kwam in beeld. Ik verdenk hem ervan dat hij de ingreep heeft gedoneerd. Misschien wel als verjaardagscadeautje. Of voor de kerst. Hij vond het namelijk, zoals hij zei, “erg noodzakelijk”. En aangezien hij haar met een poenerige BMW bij het ziekenhuis afleverde, kreeg ik het idee dat hij dat financieel ook gemakkelijk kon.
Ze had ook een tasje bij zich. Met doperwten. Moest er in één keer aan denken dat ze misschien wel moest overnachten en uit kostenoverwegingen zelf eten had meegenomen. Maar dat was natuurlijk onzin. De erwtjes waren bedoeld voor ná de ingreep. Het moest de boel koelen. Tenminste, dat zei ze. Vond het allemaal wel een tikkeltje vreemd.
De verpleegster die haar begeleidde vroeg er wel naar. Of ze de erwtjes bij zich had. Die werden meteen, om ze koud te houden, in een diepvriesvak gedeponeerd. Vervolgens werd ze verzocht om plaats te nemen waarop ik verwachtte dat de camera wel zou worden onderbroken voor een commercial, maar niets bleek minder waar. Hij bleef doordraaien. Vond het allemaal best wel een beetje gênant, maar toch ook wel weer leerzaam. Ze legden namelijk uit hoe vervelend het de laatste jaren allemaal was geweest. De partner knikte instemmend. Kreeg het gevoel dat hij elk moment in huilen kon uitbarsten. Ik voelde met hem mee.
De ingreep duurde uiteindelijk minuutje of tien en leverde een tweetal, op een wit lakentje gedeponeerde lapjes vlees op. Zag er best vervelend uit. Vervolgens kwamen de erwtjes aan bod. Ze werden op hun plaats geduwd, met een lapje gezekerd en een kleine dertig minuten later zat mevrouw weer in de BMW en werd afgevoerd…
Afgelopen weekend liep ik bij de Appie in de diepvrieshoek. Had namelijk een schriftelijke opdracht om diepvriesgroente in te kopen. Ik trok de ietwat klemmende deur open en stak mijn kop in de kast. Mijn ogen vlogen onderzoekend over de rekken en bleven hangen ter hoogte van zakken met diepvrieserwtjes. Ik twijfelde. Iets zei me namelijk dat er vast meer stadsgenoten het programma hadden gezien… Ben uiteindelijk maar met een tweetal pizza’s huiswaarts gegaan…
Brompot
