Beste Mevrouw Oosterhuis,
Ik heb het een tijdje geleden, toen u werd uitverkoren voor het songfestival al voorspeld: u moet het niet hebben van uw zangkwaliteiten. Daar gaat u het niet mee redden. Het leunt vervolgens ook wel een beetje tegen mijn lijfspreuk aan: “Al sturen we een gouden kraai, het blijft een ramp met veel lawaai”. Dat zagen we vorig jaar met die Oostenrijkse zangeres met die sik en dit jaar gaan we dat meemaken met uw optreden in uw jurk. Nou ja, jurk, het heeft wat weg van een kolenkit waar flink de figuurzaag doorheen is gehaald. Ik denk dan ook dat u hem, na gebruik, gewoon in de hoek kunt neerzetten.
Beste Mevrouw Oosterhuis, het ziet er gewoon niet uit. Behalve uw boezem steken er ter hoogte van het handvat, ook nog de nodige kilo’s bibs uit. En dat accentueert u door de manier waarop u op dat podium loopt te paraderen. Ik kwam vroeger nog wel eens in de mijnen, in Limburg, en dan zag dat soort outfits wel vaker. Overigens konden die mijnwerkers wel zingen. Klonk prachtig in de schachten. Misschien dat u daar een keertje een optreden kunt verzorgen. Alhoewel, ik weet niet of er nog een mijn open is en of er dan geen verhoogd risico op instorting ontstaat.
Hoe dan ook, volgende week is het zover. Dan mag u, gestoken in uw kolenkit, de voorrondes in. Dan mag u laten zien wat u allemaal in huis heeft. Ik moet eerlijk zeggen dat ik helaas niet zo’n vertrouwen heb in de goede afloop. Ik vind het een vaag liedje waarin het heel erg gaat over de één of andere baby waar u langs moet lopen, of dat de baby bij u langs moet lopen en dat niet doet, waar u dan op uw beurt blijkbaar wanhopig van wordt.
U roept vervolgens nog een paar keer “wahaharom” waarna het liedje klaar is en u na een kortstondig beleefdheidsapplaus en een buiginkje van het trapje af moet stappen om u vervolgens bij de ‘green-room’ te melden waar u dan met een vlaggetje mag zwaaien. Uiteraard alleen als de camera op u gericht staat. Ik zou wel iets van een badjas aantrekken want er kijken ook kinderen.
Kijk, al analyserend kan ik me levendig voorstellen dat het langslopen van de ‘baby’ in uw liedje niet lukt. En dat hij je niet veel méér ziet dan als vriend. Ik zou om te beginnen iets aantrekkelijks aantrekken, en me niet verstoppen in zo’n schoorsteenvegers-pak met scheur. Het is overigens wel prettig dat u het liedje in het Engels zingt. Dat camoufleert de inhoudsloze tekst en dat is wellicht goed voor de puntjes.
Is er dan helemaal niets goed aan uw optreden? O ja hoor, dat zeker. Het is goed en heel moedig dat u meedoet, anders hebben we volgend jaar een probleem. Dan moeten we een jaartje overslaan. En dat is dan weer heel jammer want dan hebben we niets om over te zeuren.
Hoe dan ook: ik wens u heel veel succes en tot slot nog een gouden tip: zing vooral uit volle borst, dat is goed voor het beeld en mag met uw jurkje zeker geen probleem zijn.
Brompot
