Het Openbaar Ministerie in Limburg heeft vandaag werkstraffen tot 150 uur, geldboetes tot 5000 euro en voorwaardelijke gevangenisstraffen tot één maand geëist tegen 7 wietverkopers van drie coffeeshops in Maastricht (eisen per verdachte onderaan dit bericht). De mannen worden verdacht van de verkoop van softdrugs aan buitenlanders (niet-ingezetenen van Nederland). Dit is strijdig met artikel 3 van de Opiumwet omdat het buiten de kaders van het gedoogbeleid valt.
Indertijd werd de komst van coffeeshops ingegeven door het volksgezondheidsbelang. Aanvankelijk leek de internationaal unieke scheiding tussen softdrugs en harddrugs succesvol.
Gaandeweg is het door coffeeshops veroorzaakte drugstoerisme en de bijbehorende overlast de burger een doorn in het oog geworden.
Daarnaast tonen diverse onderzoeken een relatie aan tussen hennepteelt en georganiseerde criminaliteit. Deze miljoenenindustrie met enorme winsten leidt tot een ongewenste vermenging van boven- en onderwereld: criminelen willen geld witwassen en verleiden ondernemers als makelaars en notarissen tot criminele activiteiten. De hennepindustrie ondermijnt onze economie en daarmee de maatschappij als geheel.
Bovengenoemde keerzijden van het gedoogbeleid onderstrepen de noodzaak van een strikte naleving en handhaving van het gedoogbeleid.
Sinds de invoering van de wietpas en de handhaving op het ingezetenencriterium is de drugsoverlast substantieel gedaald, zo blijkt uit verschillende rapporten.
Naar aanleiding van een recente rechterlijke uitspraak (vijf weken geleden) is het onjuiste beeld ontstaan dat coffeeshops aan buitenlanders mogen verkopen. Diverse coffeeshophouders gingen na deze uitspraak opnieuw softdrugs aan buitenlanders verkopen en de sinds de invoering van de wietpas afgenomen overlast nam sinds 5 mei jongstleden weer toe.
Betreffende uitspraak – waartegen beroep is ingesteld – zag op de rechtmatigheid van sluiting van één coffeeshop op grond van het ingezetenencriterium, niet op de rechtmatigheid van het ingezetenencriterium als zodanig.
Diverse bestuursrechterlijke uitspraken achten het ingezetenencriterium een aanvaardbaar beleidsinstrument ter bestrijding van drugstoerisme en -overlast, mits voldoende gemotiveerd.
Tegen een verkoper van coffeeshop Kosbor werd een werkstraf van 100 uur geëist en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken. Tegen de beheerder van diezelfde shop werd een geldboete van 5000 euro geëist, een werkstraf van 150 uur en één maand voorwaardelijke gevangenisstraf.
Tegen een verkoper van coffeeshop Mississippi werd een werkstraf van 100 uur geëist en twee weken voorwaardelijke gevangenisstraf. Tegen een andere verkoper in diezelfde shop werd een werkstraf van 100 uur geëist en twee weken voorwaardelijke gevangenisstraf. Tegen de eigenaar van de shop werd een geldboete van 5000 euro geëist, naast een werkstraf van 150 uur en één maand voorwaardelijke gevangenisstraf.
Tegen de eigenaar van coffeeshop Smoky werd een geldboete van 5000 euro geëist, een werkstraf van 150 uur en één maand voorwaardelijke gevangenisstraf. Tegen een medewerker van diezelfde coffeeshop werd een werkstraf van 100 uur geëist en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken.
