Symfonieorkest Eindhoven viert de lente in een zeer origineel programma, waarin breekbare orkestliederen contrasteren met een monumentale symfonie. Verbindende factor is de ontembare romantiek, de vernieuwingsdrang en het jeugdige elan van beide componisten; de één wereldberoemd geworden, de ander verguisd en in de knop gebroken.
Het orkest speelt de première in Eindhoven van de Eerste Symfonie van de Oostenrijkse componist Hans Rott (1858-1884). Hij was gelijktijdig met Gustaf Mahler leerling van Anton Bruckner in Wenen. Hij heeft maar één symfonie geschrevenen en overleed op 26 jarige leeftijd. Pas in 1989 werd zijn Eerste Symfonie herontdekt en sindsdien wordt hij vooral in Amerika uitgevoerd.
Het werk verraadt onmiskenbare de invloed van Bruckner, maar Rott toont zich een symfonische geweldenaar, die vergezichten schildert met gebruik van het volledige palet van een groot symfonieorkest. Na de dood van Rott citeerde Mahler meermaals uit deze symfonie! Hans Rott had de pech dat tijdgenoten hem niet waardeerden, misschien juist omdat hij een vernieuwer wilde zijn. Hij viel ten prooi aan een geestesziekte.
De uitgeverij verzekerde het orkest dat het werk pas één keer in Nederland is gespeeld. Met de uitvoering van dit werk is het echter de primeur voor Eindhoven.
Van de Franse componist Hector Berlioz (1803-1869) spelt het orkest de zes liederen, gebundeld onder de raadselachtige naam Nuits d’été. In dit opus 7 baseert Berlioz zich op gedichten van Théophile Gautier. In betoverende orkestklanken weet Berlioz de liederen te vangen, elk met een eigen wereld. De orkestrale begeleiding volgt met subtiele gebaren de romantische poëzie. De uitdagende zangpartij wordt gezongen door de sopraan Deirdre Angenent.
