Het zal wel aan mezelf liggen, maar ik kan van het hele gedoe rond de troonwissel geen gebak meer maken. Kan het absoluut niet meer volgen. En dan haak ik af. Even de probleemstelling: Beatrix zegt haar baan op en heeft Alexander bereid gevonden haar op te volgen. Daar gaat het over. Niet meer en niet minder. Beatrix zet vervolgens de stand van de boedel op papier, Alexander controleert en zet na goedvinden een handtekening voor ontvangst. Dat kan gewoon op kantoor, aan de keukentafel van de Eikenhorst of zelfs ergens in Lech. Allemaal niet zo moeilijk. En als ze dat dan op 29 April regelen, dan hadden we gewoon op 30 April traditioneel Koninginnedag kunnen vieren…
Helaas. Het geacht pluche, onder leiding van oud-minister Hans Weijers, heeft het anders bedacht. Hans heeft op het ogenblik weinig om handen. Dus hebben ze hem gevraagd de boel te regelen. Onder het motto “Mijn droom voor ons land, inspiratie voor onze koning” heeft hij besloten dat we een feest gaan bouwen. Ik weet niet over wat voor een droom hij het heeft, maar gekeken naar de specialiteit van onze prins, water, zal het wel een natte droom worden. En daar krijgt hij dan inspiratie van. Zal Maxima blij mee zijn. Behalve dit motto is het ook de bedoeling dat we met zijn allen liederen gaan zingen. Welke liederen is niet helder. Ik denk aan het lijflied van André van Duin: Willempie. Is wel toepasselijk. De rest van dit land is vrij om zelf iets te bedenken. Is wel te hopen dat de grond in Groningen stabiel blijft want volgens Wijers staat dit land straks op zijn grondvesten te schudden.
En dan zijn we er nog niet: we krijgen ook nog Koningsspelen. Er worden dan schoolkinderen geronseld om de Koning te plezieren met sportwedstrijden. Waarschijnlijk komt er ook nog een Holland Heinekenhuis. Voor het kussen van de deelnemers, het uitreiken van de medailles en het vol laten lopen van onze Prins. En dan is er nog het plan voor het maken van tekeningen. Verftekeningen, want Weijers heeft nog wat opties lopen bij zijn vorige werkgever Akzo. En als de tekeningen uiteindelijk zijn opgedroogd worden ze in een plakboek geniet. Dat plakboek krijgt Beatrix dan ergens in September aangeboden en tegelijkertijd ontvangen alle burgers een kopie. Tenminste, als we het nog kunnen betalen. Hoe dan ook: In september nemen we officiel afscheid van haar. En ook dat moet natuurlijk worden gevierd….
Het is dus best complex en voor de simpele burger bijna niet meer te volgen. Ik vraag me dan ook af waarom we niet gewoon op 30 april ons feestje kunnen blijven vieren. Zoals we zijn gewend. En waarom dat allemaal naar een andere datum moet worden verschoven. Ik heb daarom voor deze troonwisseldag een eigen motto bedacht. “Hoe help je een leuke traditionele feestdag naar de klote”. Met dank aan onze nieuwe Koning. Hoezee, hoezee, hoezee.
Brompot
