Cabarestafette, een bekende schakel in theaterland op het gebied van cabaret; Al vele grote namen zijn voortgekomen uit deze productie, zoals bijvoorbeeld: Jochem Myjer, Theo Maassen en Sara Kroos. Het idee van deze productie is beginnend cabaretiers een kans geeft om ontdekt te worden en zo een carrière op te starten in theaterland. We bezochten de tweede editie van dit seizoen in Tilburg.
Inmiddels hebben vele mensen dit succesvolle theaterconcept bezocht, hoe het gaat? Jij koopt een kaartje en cabarestafette verrast je met 3 comedians in één avondvullend programma gepresenteerd door een bekende presentator. Het programma in Tilburg bestond uit: de cabaretgroep Poolvogel, Yora Rienstra en Emilio Guzman. Dit allemaal aan elkaar gepraat door Soundos, een pittige dame die we kennen van o.a ‘Wie is de mol’ en de Comedytrain. Kortom: Een gevarieerd programma!
Als Soundos vol energie en met veel interactie de avond opent, is het ijs vrijwel direct gebroken. Ze legt de focus op een aantal bezoekers op de eerste rij op basis van een interview en wat geïmproviseerde grappen. Leuk is dat er een aantal fanatieke bezoekers in de zaal gemakkelijk meegaan met Soundos, waardoor er een relaxte sfeer ontstaat. Als een theaterbezoeker uiteindelijk met 2 armen in de lucht ‘ik heb er zin in!’ schreeuwt dan is de avond los en kunnen we beginnen met de eerste act.
Poolvogel
De eerste act bestaat uit de cabaretgroep Poolvogel, een jonge groep studenten die bestaat uit Matthijs de Wit, Marius van Duijn, Joppe van Driel en Jense Meek. Deze vier heren vormen samen een muzikaal kwartet die op basis van sketches en liedjes een verhaal vertellen. Ze spelen deze avond een stuk uit hun nieuwe theatervoorstelling. Deze gaat over een groep vrienden waarvan er een van de vijf een nier moet afstaan aan de vriendin van een van de groepsleden. Maar wie gaat dat worden? En wat doet die groepsdruk met deze vriendengroep? En hoe wordt er gereageerd als het blijkt dat er helemaal geen orgaan nodig was?
Je merkt dat de vier heren niet gewend zijn om een grote zaal gemakkelijk mee te krijgen, het voelt een beetje rommelig aan en de opzet doet me een beetje denken aan Enge Buren. Wat vooral verveelt is dat de heren niets doen met het publiek. Onder de act van de heren zijn er twee keer laatkomers binnengekomen en iemand nam zijn telefoon aan. De heren gaven hier totaal geen reactie op en speelden verder. Dit is op zich niet erg, maar het sprak wel de werkwijze van de andere cabaretiers tegen. Ik merkte in de zaal dat de humor van de heren niet altijd in de smaak viel. Dat is jammer. Toch zijn de heren niet vervelend om naar te kijken, ze zijn energierijk en stralen uit dat ze plezier hebben in wat ze doen.
Yora Rienstra
Als tweede gast verwelkomt Tilburg Yora Rienstra. Een jonge en energierijke dame die in 2007 begon met eigen theatershows. Ze mengt muziek met haar humoristische sketches, het mooie is dat de muziek een grote rol speelt in haar voorstelling. Zonder haar piano was het wellicht nooit zo vermakelijk geweest. Zo besteed ze aandacht aan de vele liedjes die er zijn over meisjes en presenteert daarop haar eigen liedje over de man. Als ze even later een grof liedje brengt over seks en liefde ligt de zaal helemaal dubbel. Dit is een vrouw die op het podium hoort, desondanks haar aparte houding op het podium. Ik heb bij mijzelf gezworen dat ik aanstaand seizoen me ook meer in haar ga verdiepen. Want dat verdient ze!
Emilio Guzman
Jep, de broer van inderdaad! Dit was waarschijnlijk de act waar heel Tilburg de hele avond op heeft zitten wachten. Het viel me ook op dat Emilio ook meer speeltijd kreeg dan andere acts. En dat is hem dan ook wel gegund. Dat hij veel geleerd heeft in de jaren dat hij zijn broer hielp met zijn voorstellingen is wel duidelijk. Hij heeft zijn eigen stijl ontwikkeld op het podium en duidelijk diep nagedacht over de grappen die hij maakt. Toch heb ik soms het gevoel dat ik naar Theo Maassen zit te kijken, de manier van spreken lijkt daar soms wel verdacht veel op. Het verveelt niet, het podium is onder deze act helemaal leeg waardoor de volledige focus op Emilio ligt. Hij weet hier prima mee om te gaan en beweegt veel over het podium. Mede door zijn vele bewegingen verveelt zijn act niet, desondanks het de laatste in de serie van drie was.
Emilio brengt een aantal hedendaagse zaken aan het licht, zo heeft hij het over de crisis, gameverslavingen, zijn schoolleven en niet te vergeten: de vrouw! Het is erg plezierig dat hij zijn interactie met het publiek op een juiste manier weet te timen. Dit maakt dat hij de zaal bijna een uur weet te vermaken zonder daarbij rekwisieten te gebruiken. Dat getuigd van talent, dat wat we uiteraard gewend zijn van de familie Guzman.
Cabarestafette, een concept waarbij je nooit weet wat je voorgeschoteld word. Uiteraard moeten de gasten aansluiten op je persoonlijke voorkeur, en moet je geluk hebben met de programmering. De avond in Tilburg was in elk geval succesvol. Ik heb zeker een eyeopener gehad en een aantal namen onthouden waaraan we aanstaand seizoen aandacht kunnen geven. Kortom: Een geslaagde avond!
