Het was een prachtig lang weekend. Heerlijk weer, een geweldige steenpuist aan mijn zitvlak opgelopen tijdens het hemelvaren, de Giro d’italia, voetbal… kortom: meer dan een mens kan hebben.
Vandaag reed ik over een gedeelte van het traject wat de Giro heeft afgelegd. Behalve een op een NS fietsenstalling lijkende verzameling oude en roze geverfde fietsen aan palen, kwam ik nog een groot en inmiddels afgedankt bord tegen. “De gemeente Zevenaar verwelkomt de Giro d’Italia”. Het roze ding was ongeveer vijf bij vijf meter en zo op het eerste oog keurig afgewerkt. Mooi strak in de verf en de tekst was er in keurige letters opgezet. Echt vakwerk.
Ik vraag me dan altijd weer af hoe zo’n bord tot stand komt. Er moet een ambtenaar zijn geweest die het initiatief heeft genomen om zo’n bord te plaatsen. Ik denk dat het de wethouder betreft die ook over de zorgpot gaat. Hij had waarschijnlijk na de beruchte “keukentafelgesprekken” nog een paar centen overgehouden en gedacht “het moet toch op, dus laat ik eens een goede daad stellen”.
Vervolgens is het ongetwijfeld Europees aanbesteedt, daarna gemaakt en uiteindelijk door publieke werken vakkundig en hufterproef in de grond gepoot. Prachtig stukje vakwerk. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Wie dan wat heeft is nog niet helemaal duidelijk want het complete peloton fietste met het snot voor ogen en met de neus op het stuur in drie seconden lang het prachtige bord…
Maar gelukkig was het weekend langer dan het Zevenaarse bord. Een eindje verderop lag voetbalclub Ajax, in plaats van op de kampioensschaal, op de Doetinchemse pijnbank. Het stadionnetje “de Vijverberg” voldeed weer volledig aan zijn oude imago van de “hel van de Achterhoek” en wist in anderhalf uur tijd de bijbel van de Amsterdamse Godenzonen volledig te herschrijven. Daar kon Zevenaar met zijn mieterige roze bordje natuurlijk nooit tegenop.
Maar daarmee was het weekend nóg niet ten einde. Het bleek ook nog nodig om de Amsterdamse frustraties op de Doetinchemse wijk Oosseld te botvieren.
Toch moest de absolute apotheose of te wel de bekende kers op de weekendtaart nog komen. Die kwam uiteindelijk in de vorm van een huldiging. Doelpuntenmaker Smeets van de Graafschap ontving als dank voor bewezen diensten nog een passend Amsterdams cadeau: Zowel via de sociale media als door de telefoon werd hij stevig bedreigd.
Tja, het was dus in alle opzichten een geweldig maar ook bijzonder weekend. We hebben echt weer volop genoten ! Op naar het volgende hoogtepunt !
Brompot
