Home Column: Brompot Oranjebitter…

Oranjebitter…

Ik heb haar binnen een uurtje tijd drieëntachtig keer op de stoeprand zien stuiteren. Mevrouw Bep Hutsefluts uit Oranje. Ze had gedemonstreerd tegen de aangekondigde komst van zevenhonderd extra asielzoekers en probeerde de gouden koets van de boodschapper des konings, Dijkhoff, tegen te houden. Ik vond het wel wat hebben. Iets theatraals, iets gracieus, echt mooi zoals ze viel. Zeker als je haar steeds weer in de herhaling zag… Je ziet dan toch weer dingen die je bij een eenmalige vertoning niet ziet. Je ziet de emotie, de boosheid, de onvrede en na de vijftigste keer zag ik zelfs een moedervlek op haar ietwat ontblote buik… echt mooi.

Bep gaat de geschiedenisboekjes in als het symbool van de slag om Oranje waarbij de democratie ten gronde werd gericht en artikel één van de plaatselijke grondwet, afspraak is afspraak, bij het grofvuil is gezet. Ik heb ook begrepen dat Geert Wilders haar persoonlijk gaat bezoeken en haar het erelidmaatschap van de PVV gaat aanbieden. Niet dat Bep daar op zit te wachten, dat niet, maar het is altijd goed dat je een luisterend oor vindt als het gaat om een gebezigd protest. Ik zou als ik Geert was wel een tolk meenemen want ik heb Bep ook op de radio gehoord en dat gaat Limburgse Geert echt niet begrijpen.

Inmiddels leidt de zaak “Bep van Oranje” tot oververhitte discussies waarbij er steeds weer een roep klinkt om een statement van onze premier. Hij schijnt op dit moment ergens in Amerika te vertoeven, ter ondersteuning van de één of andere vage handelsmissie. Normaal gesproken doet onze Koninklijke puntmuts dat, maar die moest gisteren een borrel drinken bij de opening van het Emma kinderziekenhuis wat is verbouwd en nu helemaal kindproof schijnt te zijn geworden. Ik denk dat menig asielzoeker bij het aanschouwen van de beelden op tv het gevoel heeft gekregen in het aardse paradijs te zijn beland en nooit meer weg te willen.

Rutte is dus op missie en zoals gebruikelijk bij calamiteiten even niet beschikbaar. Alhoewel, hij heeft wel een open lijntje met Dijkhoff en ze hebben bij voortduring contact. “Mark, we hebben op de radar twee volle bussen asielzoekers, waar moeten die heen ?”. “Doe maar Oranje”, schreeuwde hij terwijl hij een zware colaboer liet. Die borrelde op na het nuttigen van een gratis flesje tijdens een bezoek van de missie aan de colafabrieken. Vanwege het Blattergedoe bij de FIFA heroverwegen ze de sponsoring en zoeken nu naar nieuwe mogelijkheden. En daar heeft onze Mark wel oren naar. Vanwege de hoge kosten die zijn gemoeid met de asielopvang , kunnen we wel wat sponsorgeld gebruiken.

Inmiddels zijn de eerste contacten gelegd en is Coca Cola begonnen met het maken van reclameborden. Mark neemt er één mee in het vliegtuig naar huis en volgende week wordt hij officieel aan de AZC poort in Oranje geschroefd. Bep mag dan het doek eraf trekken. “Dit AZC is mede mogelijk gemaakt door Coca Cola”. Het doet de vieze smaak van het recente oranjebittertje vast snel vergeten…

Brompot

  • Rio

    Ik kan me de top 40 deun nog herinneren: ‘Rio de Janeiro’ van de dames Maywood…
  • Appie Happie

    Vanochtend las ik in de krant een stukje over de ervaring van de Nederlandse horeca met de…
  • Winkelleed

    Ik moet wel eens boodschappen doen. Niet zo heel vaak, maar er zijn van die momenten dat i…
Laad meer Column: Brompot

Geef een reactie

Bekijk ook

Rio

Ik kan me de top 40 deun nog herinneren: ‘Rio de Janeiro’ van de dames Maywood…