Landgenoten,
Toen ik vorig jaar voor het eerst een kersttoespraak hield, kon ik niet bevroeden dat deze zoveel impact zou krijgen. Max vond nog dat ik een beetje “… dom zat te zwammen…” en onze drie Atjes moesten giechelen. Omdat ze vonden dat Papa zo raar zat te praten. Maar toch, de boodschap is wel overgekomen. Ons land is er flink op vooruit gegaan.
Zo sprak ik over de armoe en de eenzaamheid waar vele landgenoten mee te maken hebben gekregen. Werkeloosheid, sociale uitkeringen. Ik vroeg om aandacht voor deze categorie die dreigde buiten de boot te vallen. Landgenoten, ik heb met een gevoel van persoonlijk trots vast kunnen stellen dat u allen de woorden van uw Koning ter harte heeft genomen. Hartverwarmend.
Zo heb ik vast kunnen stellen dat met name de voedselbanken een enorme groei hebben doorgemaakt. Het aantal klanten is fors gestegen evenals het aantal bedrijven wat op deze ontwikkeling is ingesprongen en zich als sponsor hebben opgeworpen. Bedrijven zoals onze supermarkt Jumbo die over de smalle ruggetjes van onze armen flink aan de weg timmert met hun commerciële activiteiten. Hartverwarmend zoals die volgevreten Froger, hangend achter de piano een liedje kwijlt waarmee u als klant wordt uitgenodigd uw bijdrage te doneren… En zag ik ook niet dat fossiel van Huisman die zich op het podium heupwiegend stond te profileren? Of is het puur toeval dat Maxima hem gisteravond met een verrassingsprogramma op TV zag?
Niet alleen de Jumbo timmert aan het pad van de armoe. Zo hebben we ook een aantal fantastische burgers die hun liefdadigheid uiten in de richting van de armen. Zoals lieve Linda de Mol, die met haar stichting ‘Linda’ geld doneert om een aantal gezinnen die in zware armoe leven een leuk moment te gunnen. Geweldig Linda. Jammer voor jou, meid, dat er dan weer een aantal mensen kritiek leveren omdat ze van mening zijn dat echte gemeende liefdadigheid anoniem gaat. Dat je het dan voor andere niet wil weten. Ze roepen ook nog dat jij, Linda, er zelf qua populariteit flink beter van wordt… Tja, landgenoten. Zo jammer dit, zo jammer. Ze bedoelt het allemaal zo goed.
En natuurlijk, landgenoten, om het goede voorbeeld te geven: wij van de Eikelhorst, uw Koning, blijft natuurlijk ook niet stil zitten. Behalve als boodschapper van het kerstwoord, doneren wij als gezin natuurlijk ook. Indirect, dat wel, maar het tikt best aan. Zo heb ik zelf het afgelopen jaar twee keer op eigen kosten de tank van onze speedboot volgegegooid. Dat scheelt ons als samenleving al snel driehonderd euro. En zo hebben onze drie Atjes in Griekenland de van jullie gekregen aanlegsteiger schoongemaakt. Heitje voor een karweitje. Heel leuk. En zo zijn we van plan, Max en ik, om in het door mijn moeder verwaarloosde paleis ‘Huis ten Bosch’ wat nu voor vijfendertig miljoen moet worden opgeknapt, zelf een kamertje te sauzen.
Landgenoten, het gaat dus enorm goed met ons land. Wij pakken het allemaal goed op en ik ben er zó trots op dat we voor 2015 een nieuw thema hebben bedacht: Hoe proppen we acht miljoen asielzoekers in ons land. Voor het goede voorbeeld: Ik stel twee containers beschikbaar. Gratis af te halen uit onze achtertuin. Ik ben razend benieuwd naar onze Hollandse creativiteit.
Mede namens ons gezin: God zij met u en fijne dagen gewenst.
‘
